کد مطلب:152168 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:185
خشم حضرت ابوالفضل، جیب بری را در حرم حضرت امام رضا فلج کرد
شنیده شده است كه در شهر مشهد، به هنگام زیارت قبر امام رضا علیه السلام، یكنفرجیب بر، پول یكی از زائرین را با تردستی خاصی از جیب او می رباید و لحظه ای بعد،
این جیب بر فلج می شود.
دزد بیچاره كه از این پیشامد غیر مترقبه خودش را باخته بود، با حالتی پریشان به حرم امام رضا علیه السلام می رود و برای شفا یافتن، خودش را به ضریح امام علیه السلام می بندد.
در شب بعد، حضرت امام علیه السلام به خوابش می آید. دزد با التماس می گوید: یا امام رضا علیه السلام، مجازات من به خاطر سرقت پول مختصری از یك زائر، بسیار سنگین است. برای این دزدی ناچیز، چرا باید بدین گونه مفلوج بشوم؟
امام رضا علیه السلام در پاسخش می فرمایند: چون پس از دزدی، به نام من به دروغ قسم خوردی، حضرت ابوالفضل علیه السلام از این امر غضبناك شده و ترا به این صورت درآورده اند!
هنگامی كه مرد جیب بر از غضب پسر امیرالمؤمنین علی علیه السلام آگاه می شود، شفای خود را از حضرت باب الحوائج علیه السلام می خواهد و توبه می كند كه از آن پس گرد كارهای ناروا نگردد. حضرت ابوالفضل علیه السلام او را شفا می دهند. و بدین ترتیب مردی كه عمر خود را با دزدی و جیب بری گذرانده بود، به راه راست هدایت می گردد. [1] .
این جیب بر فلج می شود.
دزد بیچاره كه از این پیشامد غیر مترقبه خودش را باخته بود، با حالتی پریشان به حرم امام رضا علیه السلام می رود و برای شفا یافتن، خودش را به ضریح امام علیه السلام می بندد.
در شب بعد، حضرت امام علیه السلام به خوابش می آید. دزد با التماس می گوید: یا امام رضا علیه السلام، مجازات من به خاطر سرقت پول مختصری از یك زائر، بسیار سنگین است. برای این دزدی ناچیز، چرا باید بدین گونه مفلوج بشوم؟
امام رضا علیه السلام در پاسخش می فرمایند: چون پس از دزدی، به نام من به دروغ قسم خوردی، حضرت ابوالفضل علیه السلام از این امر غضبناك شده و ترا به این صورت درآورده اند!
هنگامی كه مرد جیب بر از غضب پسر امیرالمؤمنین علی علیه السلام آگاه می شود، شفای خود را از حضرت باب الحوائج علیه السلام می خواهد و توبه می كند كه از آن پس گرد كارهای ناروا نگردد. حضرت ابوالفضل علیه السلام او را شفا می دهند. و بدین ترتیب مردی كه عمر خود را با دزدی و جیب بری گذرانده بود، به راه راست هدایت می گردد. [1] .
[1] چهره ي درخشان ج 1، ص 575، به نقل از كتاب باب الحوائج، ص 284.